@ Βαβυλωνία Μύλου, Θεσ/νίκη, 17 Ιουνίου 2010
Ούτε που θυμάμαι σε πόσες συναυλίες του Παυλίδη έχω παρευρεθεί τα τελευταία δύο - τρία χρόνια, πάνω από έξι σίγουρα. Η αλήθεια είναι ότι από τότε που διαλύθηκαν τα Σπαθιά και για αρκετό καιρό αργότερα, δίσταζα να πάω σε κάποια εμφάνιση του. Από την στιγμή όμως που αποφάσισε να αφήσει στην άκρη τις όποιες ακουστικές του ανησυχίες, να δημιουργήσει τους B-Movies και να επανέλθει για τα καλά σε αυτό που ξέρει να κάνει καλύτερα (ηλεκτρισμένες ροκ συναυλίες) κάπου εκεί κέρδισε ξανά μαζί με μένα και μια μεγάλη μερίδα κοινού. Είναι προφανές βέβαια από αυτές τις συναυλίες πως η πλειοψηφία του κοινού είναι πιτσιρικάδες που δεν πρόλαβαν τα Σπαθιά και ψάχνουν να ανακαλύψουν κάτι από την μαγεία εκείνου του θρυλικού συγκροτήματος. Μόνο που ανάμεσα στους B-Movies και τα Ξύλινα Σπαθιά, υπάρχει μια τεράστια διαφορά. Οι B-Movies είναι πολύ καλύτερο συγκρότημα.
Έβλεπα (ή καλύτερα, άκουγα) προχθές στην Βαβυλωνία τις απίστευτες εκτελέσεις τραγουδιών όπως τα "Τώρα αρχίζω και θυμάμαι", "Νερό που κυλάει", "Ένα παράξενο τραγούδι" και πραγματικά θαύμαζα το κέφι και την ενέργεια που έβγαζε αυτή η μπάντα πάνω στην σκηνή. Υπήρχαν στιγμές που οι μουσικοί του συγκροτήματος μαζί με τον Παυλίδη χοροπηδούσαν εκστασιασμένοι από αυτά που έπαιζαν.Ακόμα και όταν κάποια στιγμή λόγω ζέστης έπεσε το ρεύμα, δεν σταμάτησαν ούτε δευτερόλεπτο, παρόλο που κανένας δεν άκουγε τίποτα.
Βέβαια αρνητικά αν έψαχνες θα έβρισκες μπόλικα και σ' αυτή τη συναυλία. Περιορισμένο setlist λόγω του υπαίθριου χώρου, απαράδεκτο κοινό που δεν έλεγε να διακόψει την κουβεντούλα του και μέτριος ήχος τα πιο σημαντικά από αυτά. Αλλά σε τελική ανάλυση και μόνο που μπροστά σου εξελισσόταν ένα τόσο όμορφο μουσικό ταξίδι, ήταν σχεδόν αδύνατο να μην τα ξεχάσεις όλα αυτά και να μην αφεθείς για μια ακόμα φορά στην μαγεία της μουσικής ενός σπουδαίου καλλιτέχνη.
4 σχόλια:
Το κοινο ηταν τελειως απαραδεκτο,δλδ λες και οι περισσοτεροι ηρθαν απο υποχρεωση γιατι ειχαν αγορασει εισητηριο και οχι για να γουσταρουν η τελως παντων να περασουν καλα.
Και μιλαμε τωρα οχι πισω,η στην μεση,μπροστα κοσμος κοιμοτανε,μιλουσαν συνεχεια,δλδ ενταξει στην τελικη ρε φιλε μην ερχεσαι καν,δωσε το εισητηριο σου σε καποιον αλλον που ενδιαφερεται.
Ο μετριος ηχος ηταν παρων στα 2/3 της συναυλιας και επειδη ημουν σχετικα κοντα στη σκηνη αλλα παλι υπηρχαν στιγμες που δεν μπορουσα να καταλαβω τους στιχους,ενα βουητο απο το μικροφωνο.
Επεσε λεει το ρευμα απο τη ζεστη,αν δεν εχεις τις καταλληλες υποδομες δεν κανεις συναυλια τελειωσε,χιλιες φορες στο κλαμπ με 300 ατομα πχ και καλο ηχο παρα εξω με τοσα προβληματα.
Για τον παυλιδη δεν εχω να πω πολλα,οσοι τον εχετε δει τις περισσοτερες φορες πιανει μια στανταρ αποδοση και γενικως σταθηκε παρα τα οποια προβληματα καλος.
Έχεις δίκιο σε ο,τι λες. Άλλαξα πέντε φορές θέση και κάθε φορά έπεφτα σε κόσμο που δεν έλεγε να σταματήσει να μιλάει. Ειδικά την πρώτη φορά κάτι κάργιες μπροστά μου ούρλιαζαν τα γκομενικά τους και δεν άκουγα τίποτα. Απίστευτες καταστάσεις.
Τα νεα κομματια ακουγονται πολυ καλυτερα live απο οτι στο δισκο,ο οποιος δισκος ετσι οπως τον εκαναν αδικει τα περισσοτερα κομματια.Δλδ ενω ειναι καλο αλμπουμ καπου χανει στον ηχο,στην ενορχηστρωση δεν ξερω.
Ειναι παντως τρομερο πως οτι εχει κανει ο παυλιδης απο την αρχη της μουσικης του πορειας ειτε με τα σπαθια ειτε ως σολο τωρα,δεν εχει βγαλει κακη η εστω μετρια δουλεια,οτι εχει κανει ειναι επιτυχια.Ισως ο τελευταιος δισκος με τα σπαθια μπορει να θεωρηθει καπως ποιο μετριος σε σχεση με ολα τα αλλα.
Επισης ενα αλλο θετικο με τον παυλιδη ειναι οτι δεν τον βαριεσαι ,δλδ θα πας να τον δεις μια,δυο,τρεις φορες και μετα θα θες παλι να ξαναπας.
Ναι με δυνατές τις κιθάρες τα καινούργια τραγούδια ακούγονται πολύ καλύτερα live, είναι γεγονός πως η ενορχήστρωση τα αδικεί λιγάκι στον καινούργιο δίσκο. Σέβομαι πάντως την επιθυμία του Παυλίδη να βγάλει για ακόμα μια φορά μια διαφορετική δουλειά.
Δημοσίευση σχολίου