Για δύο λόγους ήθελα να πάω στο Rockwave φέτος. Πρώτον γιατί ποτέ δεν είχα παραβρεθεί στο συγκεκριμένο φεστιβάλ και δεύτερον γιατί παίζανε οι Gogol Bordello. Τίποτα παραπάνω, τίποτα παρακάτω. Ούτε τους Placebo, ούτε τον Moby είχα καμία καψούρα να δω, παρόλο που σαν καλλιτέχνες τους εκτιμώ και ενίοτε ακούω και τα cds τους. Εντύπωση μου έκανε ο χώρος που ήταν αρκετά μικρότερος απ' ότι περίμενα και το γεγονός πως ήταν σχεδόν γεμάτος!!! Ο Moby είπε πως υπήρχαν περίπου 40.000 κόσμος, και πραγματικά πρέπει να ήταν τόσοι γιατί όπου και να γυρνούσες να κοιτάξεις έβλεπες ορδές λαού, στριμωγμένους ο ένας δίπλα (και ενίοτε πάνω) στον άλλο. Ας πάρουμε όμως τους μουσικούς και τα Stages από την αρχή.
Vibe Stage
Raintear
Δεν τους πρόλαβα γιατί παίξανε στις δώδεκα και τέταρτο το μεσημέρι.
Sunny Side Of The Razor
Κι αυτούς δεν τους πρόλαβα, αλλά νομίζω πως δεν τους έβλεπα έτσι κι αλλιώς ακόμα και αν παίζανε αργότερα το απόγευμα. Πόσο μάλλον στις δύο το μεσημέρι.
Expatriate
Αυστραλοί τύποι, που η μουσική τους κυμαίνεται στο στυλ των Editors και των Interpol, τους πέτυχα μπαίνοντας στο φεστιβάλ και τους άκουσα για ένα τραγούδι. Μετά την έκανα για το Terra Stage με την ελπίδα να μην γίνουν στο μέλλον το επόμενο μεγάλο όνομα στον χώρο του ροκ και βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο που κάποτε τους προσπέρασα ελαφρά τη καρδία. Αυτά... Δεν τους είδα γιατί παίξανε στις δώδεκα και τέταρο το μεσημέρι
Foals
Το μόνο συγκρότημα μετά τους Gogol Bordello που ήθελα τόσο πολύ να δω στο το φετινό φεστιβάλ, τους βάλανε να παίξουν ΑΚΡΙΒΩΣ την ίδια ώρα με τους Ουκρανονεοϋορκέζους. Μπράβο στους διοργανωτές.
Terra Stage
Cabaret Balkan
Θεσσαλονικείς που παίζουν σε ασταμάτητους Βαλκανικούς ρυθμούς, δεν τους πρόλαβα γιατί εκείνη την ώρα άκουγα τον Πετρέλη στο λεωφορείο που μας πήγαινε στο φεστιβάλ. Άρα το μόνο που έχω να πως για τους Cabaret Balkan είναι πως ο Πετρέλης ήταν άθλιος!!!
Aviv Geffen
Ισραϊλινός σούπερ σταρ και τραγουδιστής των Blackfield, μπορεί στην χώρα του να μαζεύει 40.000 κόσμο(!!!) στις συναυλίες που δίνει, εδώ σε μας έπαιξε μπροστά σε καμία 1.000 άτομα και δεν τον χάλασε και καθόλου. Το στυλ του μου θύμισε αρκετά αυτό του Ville Valo τόσο στην μουσική όσο και στον τρόπο που και οι δύο γδύνονται επί σκηνής. Πιο πολύ προκάλεσε συζητήσεις για το σιθρού μπλουζάκι του και τους κοιλιακούς του, παρά για την ίδια του την μουσική. Στο τέλος έσπασε και την ακουστική κιθάρα που κρατούσε με μανία πάνω στα ηχεία και διαφήμισε το νέο του cd που κυκλοφορεί τον Αύγουστο μαζί με την συναυλία που θα δώσει τον Σεπτέμβριο στη Αθήνα. Άστο καλύτερα!!!
Gogol Bordello
Οι φόβοι όλων μας επαληθεύτηκαν. Οι εκ ανατολικής Ευρώπης ορμώμενοι φίλοι μας, βρέθηκαν την λάθος μέρα και την λάθος ώρα πάνω στην σκηνή. Πέρυσι που τους είχα δει στο Fly Beyond Festival είχαν παίξει τελευταίοι μετά τους Massive Attack, αργά το βράδυ και για περίπου μιάμιση ώρα, ενώ όλοι οι οπαδοί τους ήταν μαζεμένοι μπροστά στη σκηνή χορεύοντας ξέφρενα και ασταμάτητα. Φέτος βγήκαν στις εφτά παρά τέταρτο με τον λιγοστό ήλιο που κρυβόταν από τα σύννεφα να ξεπροβάλει φαρδύς πλατύς και τον κόσμο που είχε πιάσει όλες της μπροστινές θέσεις να είναι κατά κύριο λόγο οπαδοί των Placebo (σοβαροφανή παλικάρια με eyeliner δηλαδή). Ως εκ τούτου όποτε πήγαινες να χορέψεις στους ρυθμούς τους, έπεφτες πάνω σε ανθρώπινες παγοκολόνες που κοιτούσαν αδιάφορα την σκηνή. Ευτυχώς κάποια στιγμή μαζευτήκαμε σε ένα σημείο όλοι οι ένθερμοι οπαδοί και εκτονωθήκαμε για λίγο, μόνο που η μία ώρα που παίξανε (και χωρίς Encore και Baro Foro) ήταν απελπιστικά μικρό χρονικό διάστημα και το setlist απελπιστικά πετσοκομμένο. Τα τρία καινούργια τους τραγούδια (Immigranida, Uma Menina, Lela Pala Tute) ήταν πολύ καλά, με το νέο τους album να κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο και για το οποίο τρέφω μεγάλες ελπίδες. Κρίμα πάντως για χθες, την επόμενη φορά περιμένω να τους δω επιτέλους σε ένα κλαμπάκι να παίζουν πλήρες το πρόγραμμα τους γιατί ΤΟΤΕ είναι που πρόκειται να γίνει πραγματικός χαμός.
Moby
Ωσάν ροκ σταρ βγήκε στην σκηνή ο Moby με μια ηλεκτρική κιθάρα παραμάσχαλα και την συνοδεία πέντε(!!!) γυναικών σε μπάσο, πλήκτρα, ηλεκτρικά βιολιά, φωνητικά και ενός ντράμερ. Ομιλιτικότατος, μας ευχαρίστησε καμιά πεντακοσαριά φορές, είπε πως η Ελλάδα είναι η αγαπημένη του χώρα για συναυλίες γιατί ποτέ δεν έχει βρέξει όσες φορές έχει εμφανιστεί εδώ, ενώ σε αντίθεση με πιο βορινές χώρες, εδώ έχει πάντα ζέστη (εεεεέλα). Ξέχεσε και τον Τζορτζ Μπους όπως οφείλει να κάνει για την επόμενη δεκαετία κάθε Αμερικανός καλλιτέχνης που τραγουδάει στην Ευρώπη. Επί σκηνής ξεσάλωσε αλωνίζοντας πάνω κάτω, παίζοντας όλα τα μεγάλα χίτ του, ενώ στο Lift me up έγινε πανζουρλισμός (της πουτάνας δηλαδή) κερδίζοντας επάξια το βραβείο της καλύτερης παρουσίας στο χθεσινό rockwave.
Placebo
Στους Placebo την έκανα από τις πρώτες θέσεις που στριμωχνόμουν επί τέσσερις ώρες και πήγα προς το τέλος, πιο πολύ για να παρατηρήσω και να θαυμάσω το μέγεθος του κοινού. Όταν στις δέκα ακριβώς βγήκαν στην σκηνή έγινε ο αναμενόμενος χαμός και στην περίπου μιάμιση ώρα που κάθισαν, οι Placebo έπαιξαν σαν... Placebo. Δύσκολα θα βρέθηκε άτομο που να μην του άρεσε οι εμφάνιση των Βρετανών, δύσκολα όμως θα ενθουσίασαν και κάποιον παραπάνω από τον μέσο πιτσιρικά οπαδό τους. Εντυπωσιακοί οπτικά τόσο με το βίντεο γουόλ που βρισκόταν από πίσω τους όσο και με τον καινούργιο τους ντράμερ που από το πολύ χτύπημα πίστεψα κάποια στιγμή πως θα του έφευγε κάνα κεφάλι. Όπως ήταν αναμενόμενο τα περισσότερα τραγούδια του setlist τους ήταν από το τελευταίο τους album, ενώ κράτησαν για το φινάλε τα παλιότερα σουξέ τους προκαλώντας φρενίτιδα στους φανατικούς τους. Καλοί λοιπόν, αλλά αφού τους είδα ήδη μια φορά, δύσκολα θα θελήσω να τους ξαναδώ live στο μέλλον.
Γενικότερα λοιπόν, η χθεσινή βραδιά ήταν μια φεστιβαλική μέρα που μου άρεσε πιο πολύ σαν ...ιδέα. παρά σαν ουσία. Εντυπωσιακή προσέλευση κόσμου, αξιόλογες εμφανίσεις καλλιτεχνών, δεν θα το διηγούμαι και στα δισέγγονα μου πάντως.
Υ. Γ . Ο Aviv Geffen έπαιξε 40' (17.50 - 18.30), οι Gogol Bordello 60' (18.45 - 19.45). ο Moby 70' (20. 20 - 21.30) και οι Placebo 95' (22.00 - 23.35).
4 σχόλια:
Δυσκολεύομαι να καταλάβω πως γράφεις για συγκροτήματα που δεν είδες... (Raintear , Sunny Side of the Razor)
Θα σου πρότεινα να μην το κάνεις και καλό θα ήταν τουλάχιστον να αναγνώριζες την προσπάθεια που κάνουν τα ελληνικά συγκροτήματα να επιβιώσουν και να μην τα υποβιβάζεις χωρίς καν να τους έχεις δώσει μια ευκαιρία. Μπορεί ακόμη και να εβρίσκες κάτι που θα σε ενδιέφερε πολύ και θα σου άρεσε.. Εξάλλου αυτά τα φεστιβάλ είναι και μια ευκαιρία να γνωρίσουμε νέους καλλιτέχνες. Ας σταματήσουμε επιτέλους να είμαστε τόσο στενόμυαλοι και να διαγράφουμε οτιδήποτε δεν είναι (ακόμη) γνωστό.
Φιλικά
Έχω ακούσει το cd των (της) Sunny Side of the Razor, και δεν μου άρεσε καθόλου. Για τους Raintear έχω ακούσει τα τραγούδια που έχουν βάλει στο myspace τους και δεν μου άρεσαν ούτε αυτά. Τι να κάνω; γούστα είναι αυτά. Πρώτος εγώ εκθειάζω τις προσπάθεις των Ελλήνων δημιουργών μέσω του συγκεκριμένου blog, και αν ψάξεις λίγο πιο κάτω θα το δεις στις λίστες που έχω με τα καλύτερα της χρονιάς. Άπλα έγραψα το liνe up κάθε σκηνής και κάποια σχόλια για το κάθε ένα. Νομίζω πως ΔΕΝ έκραξα για την σκηνική τους παρουσία κάποιους που δεν είδα.
Φυσικά και ο κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά γούστα . Όταν όμως κρίνεις ένα live, δεν κρίνεις μόνο με βάση το προσωπικό σου γούστο, αλλά με το πόσο καλά έπαιξε (αντικειμενικά ) το συγκρότημα και πως ήταν η παρουσία του στη σκηνή. Γι΄αυτό λοιπόν θεωρώ υποτιμητικά τα σχόλια σου ("What is this?", "Ούτε για πλάκα.") , ειδικά από τη στιγμή που εγώ ήμουν εκεί και τους άκουσα και θεωρώ πως έκαναν πάρα πολύ καλή δουλειά. Μπορείς να βρεις και άλλα reviews για την εμφάνισή τους στο διαδίκτυο που υποστηρίζουν πως ήταν πραγματικά καλοί και πως θα έπρεπε να παίξουν αργότερα για να τους δει περισσότερος κόσμος (άποψη που συμμερίζομαι κι εγώ).
Εν πάση περιπτώσει, δεν θα κάνουμε διαδικτυακό τσακωμό!
Καλή συνέχεια
Οκ δεκτό, θα το αλλάξω το κείμενο, αφού θεωρείς ότι θίγω χωρίς λόγο τα συγκεκριμένα συγκροτήματα, μακάρι να παίξανε τόσο καλά όσο λες. Μην ανησυχείς πάντως, σχεδόν ποτέ μου δεν τσακώνομαι, πόσο μάλλον διαδικτυακά ;)
Δημοσίευση σχολίου