Ένα σενάριο τραβηγμένο από τα μαλλιά, μερικοί καλοί (αλλά ταυτόχρονα ξεπεσμένοι) ηθοποιοί και μία σεξουαλικότητα πανταχού παρούσα, είναι τα κυριότερα συστατικά τούτης της ταινίας. Οι ανατροπές, δε, από ένα σημείο και μετά έρχονται τόσο αστραπιαία οπού το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να γελάσεις, ενώ οι ερμηνείες είναι τόσο στομφώδεις και πομπώδεις που απορείς πως κατάφεραν και επιβίωσαν έπειτα από αυτό ο Κέβιν Μπέικον και ο Μάτ Ντίλον. Και σαν να μην έφτανε αυτό έρχεται να μας αποτελειώσει η εντελώς παράταιρη κωμική ερμηνεία του Μπιλ Μάρεϊ.Όταν όμως πέφτουν οι τίτλοι τέλους είναι που συνειδητοποιείς τι ακριβώς έχει προηγηθεί. Λίγο μετά από το ΤHE END βρίσκεσαι ξαφνικά αντιμέτωπος, όχι με ένα ερωτικό δράμα όπως μέχρι τότε πίστευες, αλλά με μία σάτιρα πέρα για πέρα πετυχημένη. Βλέπετε αυτό που προσπαθεί το Wild Things από την αρχή να μας πείσει είναι, πως ο άνθρωπος σχεδόν από τη φύση του είναι ικανός να καταφύγει στις πιο απίθανες μηχανορραφίες, μόνο και μόνο για να μπορέσει να ικανοποιήσει την αβάσταχτη απληστία του και πως πάντα νικήτρια στο φινάλε αναδεικνύεται αυτή του η ικανότητα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου