Μετά από μία μεγάλη περίοδο ξηρασίας το αγαπημένο μου κινηματογραφικό είδος, το animation, φαίνεται να βρίσκει ξανά το δρόμο του. Βλέπετε, μέχρι και πριν από λίγο καιρό πίστευα ότι ο Ρατατούης ήταν απλά η φωτεινή εξαίρεση στο κύμα μέτριων ταινιών του είδους που μας είχε κατακλύσει τελευταία(Βee Movie, Happy Feet, Shrek 3 κ.τ.λ.).H επιστροφή λοιπόν ξεκίνησε και πρωτοστατούν τα Hοrton Hears a Who!, Kung Fu Panda και Wall-E. Κι αν τα δύο τελευταία δεν τα έχω δει ακόμα για να εκφέρω άποψη (ακούω ωστόσο τα καλύτερα). Για το πρώτο δηλώνω το λιγότερο ενθουσιασμένος.
Ολοκληρωτικά παλαβό σαν υπόθεση, παρακολουθούμε την ιστορία ενός καλόκαρδου ελέφαντα, του Horton, ο οποίος ανακαλύπτει πως σε ένα μικρό κόκκο σκόνης κρύβεται μία ολόκληρη πολιτεία πλασμάτων, οι Who, και προσπαθεί με κάθε δυνατό τρόπο να τους βρει ένα ασφαλές μέρος για να επιβιώσουν. Και παρ' όλο που τα ξεκαρδιστικά αστεία διαδέχονται το ένα το άλλο σαν πολυβόλο, το βασικότερο που κάνει αυτή την ταινία ένα μικρό αριστούργημα είναι πως στη μεγάλη του καρδιά, κρύβονται κάθε είδους αντιρατσιστικά μηνύματα. Και όπως λέει ο Ηorton σε όλη τη διάρκεια του μεγάλου του ταξιδιού: "A person's a person no matter how small"
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου