Δεν συμμερίζομαι την άποψη των περισσοτέρων ότι το προχθεσινό επεισόδιο γάμησε. Όχι ότι δεν ήταν καλό (σαφώς και ήταν), αλλά στο σημείο που είμαστε, επεισόδια σαν το Candidate θα έπρεπε να είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.
Και είναι και αυτό το θέμα ότι δεν με ένοιαξε στο ελάχιστο που ο Σαγίντ, ο Τζιν και η Σαν (α! και ο Λυπίδης) τα τίναξαν. Πρώτον γιατί υπάρχει το παράλληλο σύμπαν όπου τα καμάρια μας κυκλοφορούν ακόμα ζωντανά και ακμαιότατα και δεύτερον οι συγκεκριμένοι χαρακτήρες είχαν πάψει από καιρό να με ενδιαφέρουν. Οπότε ο θάνατος τους, κατά την γνώμη μου, ήρθε μάλλον καθυστερημένα και με κάπως βιαστικό και άκομψο τρόπο.
Εδώ θέλω να αναφέρω ότι μέχρι πριν λίγο καιρό και προτού κάνει την εμφάνιση του ο Ντέσμοντ, πίστευα ότι στο τέλος της σειράς θα γινόταν κάποιο είδους reset, και όλοι θα επανέρχονταν στην αρχική τους θέση προτού βρεθούν στο νησί. Ο βεβιασμένος θάνατος όλων αυτών των σημαντικών χαρακτήρων προχθές έβαλε ξανά αυτή τη θεωρία μέσα στο παιχνίδι, με τον Τζακ, τον Λοκ και φυσικά τον Ντέσμοντ, να σηκώνουν πλέον όλο το βάρος των τελευταίων τριών επεισοδίων στις στιβαρές (sic) πλάτες τους. Αναμένουμε.
P.S. Ο Τζιν και η Σαν γιατί επέμεναν μέχρι και την ύστατη στιγμή να μιλάνε στα Αγγλικά μεταξύ τους; Μήπως έγινε περικοπή στο μπάτζετ και απολύσανε τον τύπο που έφτιαχνε τους υπότιτλους; Ήμαρτον δηλαδή.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου