Έχεις ένα επεισόδιο όπου κεντρικός χαρακτήρας είναι ο Χιούγκο, εμφανίζεται στα 35 από τα 41 λεπτά και έχει το όνομα του στον τίτλο. Ποιος θα κλέψει την παράσταση; Ο Ντέσμοντ φυσικά.
Υπήρξαν δύο στιγμές κατά την διάρκεια του "Everybody Loves Hugo" που φώναξα δυνατά από έκπληξη. Ο θάνατος της Ιλάνα ήταν από τους πιο γελοίους που έχω δει ποτέ μου. Ήταν ο θάνατος που ταίριαζε ακριβώς σε έναν τόσο αδιάφορο χαρακτήρα όπως ο δικός της. Αναρωτιέμαι τι ακριβώς είχε στο μυαλό του ο Τζέικομπ όταν την έφερνε στο νησί. Από την άλλη στην τελευταία σκηνή όπου ο Ντέσμοντ χτυπάει με το αυτοκίνητο του τον Λοκ, πολλοί θα υποστηρίξουν ότι το κάνει για να τον εκδικηθεί που λίγο πιο πριν σε μια παράλληλη πραγματικότητα τον πέταξε στο πηγάδι. Λάθος. Πλέον έχω την εντύπωση πως ο Ντεζ είναι ο μόνος που ξέρει τι ακριβώς πρέπει να κάνει σε οποία πραγματικότητα κι αν βρίσκεται και ενεργεί συνειδητά με κάθε του πράξη. Αυτό που προσπαθεί να πετύχει βασικά, είναι να φέρει με κάποιο τρόπο σε επαφή τους βασικούς χαρακτήρες της εναλλακτικής (λάθος) πραγματικότητας με την σταθερά τους. Η σταθερά του Ντεζ είναι η Πέννυ, του Τσάρλι η Κλερ, Του Χιούγκο η Λίμπι, του Λοκ ο Τζάκ, άρα ο καλύτερος τρόπος για να συναντήσει ο Λοκ την σταθερά του, είναι να βρεθεί στο νοσοκομείο του Τζακ. Γιατί όμως η σταθερά του Λοκ είναι ο Τζακ;
Από την αρχή που ξεκίνησε το Lost και γνωρίσαμε τον Λοκ, καταλάβαμε πως αυτό που πάντα ήθελε ήταν να είναι ελεύθερος. Να μπορεί να εξερευνά τον κόσμο και να ανακαλύπτει νέους προορισμούς. Όταν έμεινε παράλυτος, η ζωή του δεν είχε πλέον κανένα νόημα και όταν το νησί του πρόσφερε επιτέλους τα πόδια του και την περιπέτεια που πάντα ζητούσε, αυτός δεν είχε κάποια άλλη επιλογή παρά να κατευθυνθεί χωρίς δεύτερη σκέψη προς τον νέο του προορισμό, με καταστροφικά, όπως αποδείχθηκε στην πορεία, αποτελέσματα. Τι θα γινόταν όμως αν βρισκόταν κάποιος εκτός νησιού και του πρόσφερε ξανά την δυνατότητα να περπατήσει; Στο πρώτο επεισόδιο αυτής της σεζόν είδαμε τον Τζακ να του δίνει την κάρτα του, υπονοώντας πως είχε τη δυνατότητα του αλλάξει την ζωή. Απ' ότι μάθαμε στο "Happily Ever After" συνειδητοποιείς την νέα εναλλακτική πραγματικότητα μόνο όταν αποκτήσεις αυτό που σου λείπει τόσο πολύ σ' αυτήν. Δεν συμφωνώ δηλαδή μ' αυτούς που λένε ότι η αυτή η σταθερά είναι ο έρωτας. Μπορεί σε κάποιους να λειτουργεί (Χιούγκο, Ντεζ, Τσάρλι) αλλά αυτό συμβαίνει γιατί τα είχαν όλα στην νέα τους ζωή, εκτός από την αγάπη. Ο Λοκ αυτό που χρειάζεται είναι ελευθερία.
Ωραίο το "Everybody Loves Hugo" λοιπόν, δίνει τροφή για μπόλικη σκέψη και νέες θεωρίες έστω κι αν δεν φτάνει στα ίδια επίπεδα με το "Happily Ever After" της προηγούμενης εβδομάδας. Είναι ωστόσο ένα βήμα προς την κατεύθυνση που γουστάρω να βλέπω το Lost να πηγαίνει λίγο πριν το φινάλε του. Κι αυτό νομίζω αρκεί.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου