Τετάρτη 10 Μαρτίου 2010

Το μυστικό στα μάτια της















Μπουένος Άιρες 1974, μια νεαρή γυναίκα βρίσκεται στο σπίτι της άγρια δολοφονημένη και βιασμένη. Την υπόθεση αναλαμβάνει να εξιχνιάσει ένας ομοσπονδιακός δικαστικός ο οποίος μαζί με την βοήθεια του αλκοολικού συνεργάτη του και της νεοπροσληφθείσας προϊσταμένης του θα βρεθεί μπροστά σε ένα αναπάντεχο αδιέξοδο. 25 χρόνια αργότερα αποφασίζει να επανέλθει ξανά στην υπόθεση γράφοντας ένα μυθιστόρημα βασισμένο σε αυτό το γεγονός.

Το El secreto de sus ojos άνοιξε στις κινηματογραφικές αίθουσες της Αργεντινής το καλοκαίρι του 2009 και παρέμεινε στην κορυφή του Box Office για τρεις μήνες, μάζεψε συνολικά 8 εκατομμύρια δολάρια και έγινε η πιο εμπορικά επιτυχημένη ταινία της Αργεντινής κερδίζοντας μάλιστα στα φετινά Όσκαρ το δεύτερο βραβείο ξενόγλωσσης ταινίας στην κινηματογραφική ιστορία της χώρας.

Σκηνοθετημένο με εξαιρετική μαεστρία και με σωστά δομημένη την πλοκή και τις όποιες ανατροπές του, το Μυστικό μπορεί να σου δίνει συχνά πυκνά την αίσθηση ότι κάπου τα έχεις ξαναδεί όλα αυτά στο παρελθόν, αλλά σε αντίθεση με τις Χολιγουντιανές ταινίες του είδους, δεν διστάζει να ξεφύγει από τα στενά πλαίσια ενός θρίλερ μυστηρίου και προς το φινάλε να μετατραπεί σε μια μελαγχολική ωδή για την δύναμη του ανεκπλήρωτου έρωτα.

Προσωπικά δεν μπορώ να πω με σιγουριά αν ήταν δίκαια η προ ημερών βράβευση του με όσκαρ αφού είχε για αντίπαλο του μια εξίσου δυνατή αλλά εντελώς διαφορετική ταινία (Λευκή Κορδέλα). Υπάρχει ωστόσο κάπου στην μέση, ένα ασύλληπτης, σχεδόν σπιλμπερκικής, τεχνικής μονόπλανο που πραγματικά με άφησε με το στόμα ανοιχτό, ενώ και στην διάρκεια της υπόλοιπης ταινίας παρέμεινα καθηλωμένος στην άκρη του καθίσματος μου απο την αγωνία. Μια σίγουρα αξιοπρόσεκτη κινηματογραφική πρόταση από μια χώρα που δεν έχουμε συνηθίσει να μας δίνει συχνά τόσο ενδιαφέρουσες ταινίες.