Με άρεσε - Δεν με άρεσε (oscar edition)

Είχα πει πως δεν θα ασχολούμουν φέτος με τα όσκαρ, για τον απλούστατο λόγο ότι μιλάμε πιθανότατα για την πιο αδιάφορη (από άποψης συμμετοχών) απονομή των τελευταίων δεκαετιών. Στα γρήγορα λοιπόν αναφέρω 5 πράγματα που μου άρεσαν από τις φετινές υποψηφιότητες και 5 πράγματα που δεν μου άρεσαν (εδώ δυσκολεύτηκα). Την ίδια ξεπέτα θα κάνω μετά την απονομή της εβδόμης Μαρτίου και άντε γεια.

Με άρεσε...















- Οι οχτώ υποψηφιότητες του Inglourious Basterds, με τις δύο να είναι στον Κουέντιν Ταραντίνο για την σκηνοθεσία και το σενάριο του. Ευτυχώς για όλους μας το Όσκαρ σεναρίου θεωρείται ήδη δεδομένο.

- Οι παρουσίες των Τζέφ Μπρίτζες και Μάγκι Τζίλενχαλ για το Crazy Heart, στις κατηγορίες πρώτου ανδρικού και δευτέρου γυναικείου ρόλου αντίστοιχα. Δυο τεράστιοι ηθοποιοί που επιτέλους θα λάβουν (;) την αναγνώριση που τους αξίζει.

- Η υποψηφιότητα του District 9 για το βραβείο καλύτερης ταινίας. Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται.

- Η επερχόμενη επικράτηση δύο Αυστριακών. Του Κρίστοφ Βαλτς για τον δεύτερο ανδρικό ρόλο του Inglourious Basterds και του Μίχαελ Χάνεκε για την ξενόγλωσση ταινία Τhe White Ribbon.

- Οι πέντε υποψηφιότητες του UP της Pixar, με τις τέσσερις σε βασικότατες κατηγορίες (Καλύτερης ταινίας, Καλύτερης ταινίας κινουμένων σχεδίων, Σεναρίου και Μουσικής).

Δεν με άρεσε...
















- Το Blind Side υποψήφιο για Όσκαρ Καλύτερης ταινίας. Το ανέκδοτο της χρονιάς, της δεκαετίας, του αιώνα, της χιλιετίας και πάει λέγοντας.

- Το Hurt Locker υποψήφιο για Όσκαρ Καλύτερης ταινίας (συν άλλες οχτώ υποψηφιότητες) . Το ανέκδοτο της χρονιάς, της δεκαετίας, του αιώνα, της χιλιετίας και πάει λέγοντας. Το πιο θλιβερό βέβαια είναι πως κατά πάσα πιθανότητα θα κερδίσει.

- Η απουσία του Mary and Max από τις υποψηφιότητες Καλύτερου κινουμένου σχεδίου. No comment.

- Οι απουσίες των Μοοn, The Road, Star Trek, (500) Days of Summer και Los abrazos rotos, από οποιαδήποτε κατηγορία.

- Που όπως και πέρσι έτσι και φέτος αγνοήθηκε ακόμα μια ταινία του μέγιστου Κλίντ Ίστγουντ. Και μπορεί το Invictus να είναι σαφώς κατώτερο του αριστουργηματικού Gran Torino αλλά αν το συγκρίνεις με τις άλλες παπαριές που είναι υποψήφιες, τότε καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά στα μυαλά των μελών της ακαδημίας.