Με κάποιο τρόπο πρέπει να κάνω εισαγωγή σε αυτό το κείμενο, άλλα όσο και να προσπαθώ δεν μου βγαίνει. Τι να γράψω άραγε για τον Μάικλ Τζάκσον που δεν έχει ειπωθεί τους τελευταίους επτά μήνες και το βασικότερο πως μπορώ να αποφύγω να μου την "πέσουν" και πάλι ορδές αγανακτισμένων οπαδών του, αποκαλώντας με κομπλεξικό, ψευτοκουλτουριάρη και διάφορα άλλα όμορφα, που ναι μεν δεν τα αρνούμαι, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θέλω να τ' ακούω κιόλας;
Το βρήκα! Δεν θα αναφερθώ καθόλου στον Μάικλ Τζάκσον σαν άνθρωπο. Για την ακρίβεια δεν θα αναφερθώ στον Μάικλ Τζάκσον ούτε σαν καλλιτέχνη. Θα αναφερθώ στο This Is It και τον τρόπο που οι όποιες προκαταλήψεις μου λίγο πριν ξεκινήσει η ταινία, δύο ώρες αργότερα, είχαν εξανεμιστεί για τα καλά.
Πρώτα απ' όλα παρακολουθώντας την ταινία βρήκα εξαιρετικά θετικό το γεγονός ότι δεν έγινε σχεδόν καμία αναφορά στον θάνατο του Μάικλ, αποφεύγοντας έτσι δραματουργικές ευκολίες που μπορεί μεν να έφερναν δάκρυα στους χιλιάδες οπαδούς του, θα έκαναν όμως τους μη φαν σαν κι εμένα να εγκατέλειπαν την ταινία τρέχοντας. Δεύτερο και σημαντικότερο, διαθέτει ένα σκηνοθέτη, ο οποίος όντας και ο σκηνοθέτης των αναβληθέντων σόου στο Λονδίνο, γνωρίζει το αντικείμενο του 100%, δεν ξεφεύγει ούτε δευτερόλεπτο εκτός θέματος και έχοντας ένα σπουδαίο υλικό στην κατοχή του, το εκμεταλλεύεται στο έπακρο, μοντάροντας το με γρήγορους ρυθμούς. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το υπερθέαμα του οποίου τις πρόβες παρακολουθούμε θα ήταν κάτι παραπάνω από εντυπωσιακό. Δεκάδες ικανότατοι μουσικοί και χορευτές, φωτισμός - ήχος στην εντέλεια και εισαγωγικά βιντεάκια ειδικά σκηνοθετημένα για την περίσταση που κλέβουν τις εντυπώσεις. Και μέσα σ' όλα αυτά ένας Μάικλ Τζάκσον να δίνει το γνώριμο μουσικοχορευτικό του στίγμα ενώ όλοι και όλα κινούνται γύρω από αυτόν, με τις όποιες υπερβολές και μεγαλομανίες να είναι καλοδεχούμενες.
Κλείνοντας και για να μην κουράζω με βαθυστόχαστες και ανούσιες αναλύσεις, θα το πω για να τελειώνουμε. Το This is it είναι μία πολύ καλή (και σε σημεία εξαιρετική) ταινία, χάριν κυρίως στη φοβερή μουσική της και το γρήγορο μοντάζ που δεν σε αφήνει να βαρεθείς ούτε δευτερόλεπτο. Τώρα αν μέσα σε όλα αυτά κατάφερε να μου δείξει έναν πιο συμπαθητικό και ανθρώπινο (αλλά σίγουρα εκκεντρικό) Μάικλ Τζάκσον, νομίζω πως κι αυτό κέρδος ήταν.
4 σχόλια:
Κι επειδή είμαι καλός άνθρωπος, έβαλα 4 αστεράκια ενώ στην αρχή το σκεφτόμουν για τρεισήμισι. Στο IMDB έβαλα 8 πάντως.
Ο Nickzark για να μην έχει κάνει κάποιο σχόλιο μιάμιση μέρα μετά, πιθανότατα τα τίναξε. Ζωή σε λόγου μας, τζάμπα καθόμουν κι έγραφα.
xxaxa.Κοντα επεσες.Μαλακα με επιασε η κοιλια , απο κρυομα μαλλον, αλλα ανεβασα και πυρετο 37+...δουλευα και απογευμα σερι.Αλλα πιστεψε με, μες στον πυρετο το μονο πραγμα που εκανα στο νετ ειναι να δω το σαιτ σου...Σουπερ η κριτικη σου.Με ικανοποιησε παρα πολυ.Εισαι τελικα μαστορας.Οταν θελεις μπορεις και κανεις κριτικη, ''αντικειμενικη'' η '' καλοπιστη'' οπως σου ειχα πει.Χαιρομαι που σου αρεσε η ταινια. Τα υπολοιπα αυριο Σαββατο αμα ειναι για κανα καφε.(Εχω να βγω για καφε απο την Τριτη.Ρεκορ για μενα.Ασ οψεται η κουφαλα το κρυο (μαλλον)
Δεν είμαι μάστορας, είμαι μάστουρας!
Δημοσίευση σχολίου