Μου είναι λιγάκι δύσκολο να γράφω για πράγματα που δεν μου αρέσουν, ίσως γιατί όταν κάτι με αφήνει αδιάφορο, πολύ απλά δεν ασχολούμαι μαζί του. Δεν μπορώ λοιπόν να κάτσω και να γράψω δεκάδες λέξεις για να εξηγήσω γιατί δεν μου αρέσουν οι Puressence. Δεν μου αρέσουν, τελεία και παύλα. Είναι από εκείνα τα συγκροτήματα που εδώ στην Ελλάδα έχουν κάνει 2-3 επιτυχίες, το έχουν πάρει χαμπάρι και προσπαθούν να το εκμεταλλευτούν όσο το δυνατόν περισσότερο. Μαγκιά τους. Το ίδιο έκαναν και οι Madrugada όλα αυτά τα χρόνια, το ίδιο οι Scorpions, το ίδιο και οι James.
Στο Club του Μύλου λοιπόν βρέθηκα όλως τυχαίως και την συναυλία την παρακολούθησα για δύο λόγους. Πρώτον, support στους Puressence έπαιζαν οι φοβεροί και τρομεροί, "δικοί μας" Rosebleed, και δεύτερον (και σημαντικότερον) είχα πρόσκληση γι' αυτήν, οπότε εκ των προτέρων ήμουν σίγουρος πως το λιγότερο που θα μπορούσα να χάσω ήταν ένα Κυριακάτικο βράδυ. Και η αλήθεια είναι πως τελικά δεν πέρασα και τόσο άσχημα.
Οι Rosebleed βγήκαν στην σκηνή κατά τις 10.30 και στην μισή περίπου ώρα που έπαιξαν, ήταν εξαιρετικοί. Το κοινό που είχε γεμίσει τον χώρο, ανταποκρίθηκε πολύ θετικά στην μουσική τους και γενικότερα αυτό το στυλάκι ανάμεσα σε Muse και Radiohead έδειξε ότι τους πηγαίνει πολύ. Να σημειωθεί πως ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο White Balloons κυκλοφορεί σήμερα στα δισκοπωλεία, οπότε όσοι πιστοί προσέλθετε (δεν τα παίρνω από την Sony).
Αυτό που πρέπει να παραδεχθώ στους Άγγλους (γενικότερα) είναι πως, οι άτιμοι, έχουν το Rock ' n' Roll στο αίμα τους. Ακόμα και το πιο αδιάφορο Βρετανικό συγκρότημα με τα πιο ασήμαντα τραγούδια, έχει το χάρισμα πάνω στην σκηνή να ακούγεται και να δείχνει αψεγάδιαστο. Και κακά τα ψέματα οι Puressence μπορεί να μην είναι και το τελειότερο συγκρότημα στον πλανήτη, αδιάφορους πάντως δεν τους λες με τίποτα.
Όταν λοιπόν κατά τις 11.15 βγήκαν στην σκηνή, το γυναικείο κοινό από κάτω (90% του συνολικού κοινού) μόνο που δεν τους πέταξε τα εσώρουχα του από ενθουσιασμό, με τον τραγουδιστή τους να απολαμβάνει με την ψυχή του όλη αυτή τη λατρεία, ενώ κατά την διάρκεια της συναυλίας δεν υπήρξε κοπέλα στις μπροστινές θέσεις που να μην την φλέρταρε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Στα τις μουσικής οι Puressence έπαιξαν με μεγάλο πάθος τις κόβω-τις-φλέβες-μου-ενώ-ταυτόχρονα-ποζάρω-με-άνεση-και-στυλ, ροκιές τους, ο ήχος ήταν ογκώδης και εντυπωσιακός (είπαμε Βρετανοί) με μικρά ή σχεδόν καθόλου κενά ανάμεσα στα τραγούδια τους. Ωστόσο εδώ θέλω να επισημάνω πως βρήκα εντελώς γελοία και υποτιμητική, την προβολή του τρέιλερ του 300 (!!!) στο videowall κατά την διάρκεια ενός τραγουδιού, όπως και την διαρκή προσφώνηση προς το κοινό "Ti kaneis Macedonia?". Είπαμε να μας γλύφετε μπας και μαζέψετε κανένα φαν παραπάνω, αλλά όχι κι έτσι.
Συνολικά πάνω στην σκηνή βρέθηκαν για λιγότερο από μιάμιση ώρα, ο κόσμος όπως και οι ίδιοι πέρασαν πάρα πολύ καλά και δεν νομίζω να υπήρξε άνθρωπος που να μετάνιωσε για τα 20 ευρώ του εισιτηρίου ή για τον κόπο που έκανε να πάει μέχρι τον Μύλο. Εγώ προσωπικά τους βρήκα αρκετά συμπαθητικούς έστω κι αν το μεγαλύτερο κέρδος της βραδιάς, δεν το αποκόμισα από αυτoύς, αλλά από τους Rosebleed. Άντε και του χρόνου.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου