Ορίστε και οι 3 καλύτερες ταινίες από την φετινή σοδειά που είδα μέσα στο καλοκαίρι και σας προτείνω ανεπιφύλακτα. Δυστυχώς δεν κατάφερα να δω το Hungover για το οποίο έχω ακούσει τα καλύτερα, ενώ το Adventureland είναι η μόνη από αυτές τις ταινίες που δεν είδα στον κινηματογράφο (ας είναι καλά το ίντερνετ), χάρη στα εντελώς απαράδεκτα κριτήρια κάποιων γραφιάδων που ουδεμία σχέση έχουν με το σινεμά. Κάποια στιγμή βέβαια πρέπει οι εταιρίες διανομής να αναθεωρήσουν την στρατηγική τους, και να σταματήσουν να βλέπουν τους κινηματογραφόφιλους σαν καταναλωτές που πάνε στο σούπερ μάρκετ για να ψωνίσουν την νέα ταινία του Μπράντ πιτ και του Μπέν Στίλερ. Αγνοώντας ίσως το γεγονός πως αν μια ταινία αξίζει κι έχουν ακουστεί καλά λόγια γι' αυτήν, ο κόσμος θα πάει να την δει έστω κι αν δεν πρωταγωνιστεί κανένας Σελέμπριτι. Ακόμα και το Slumdog Millionaire έπρεπε να κερδίσει 8 όσκαρ και καμία εκατοσταριά άλλα βραβεία, για να δεήσουν επιτέλους να το φέρουν στην Ελλάδα, την στιγμή που όλος ο υπόλοιπος πλανήτης είχε δει ένα εξάμηνο πιο πριν. Δυστυχώς από κάτι τέτοια φαίνεται ο (ανύπαρκτος) πολιτισμός μας.
Brüno
Θα μπορούσες να πεις μισάνθρωπο τον Σάσα Μπάρον Κόεν, κι αυτό ίσως είναι το μόνο αρνητικό που θα έβρισκες να του προσάψεις. Από την εποχή του Ali G Show και μετά, έχει ξεφτιλίσει με τον πιο ακραίο τρόπο οτιδήποτε θεωρούμε ως δεδομένο στην σύγχρονη κοινωνία, ενώ πέρα από οποιοδήποτε συμβολισμό δεν θα μπορούσες να μην παραδεχθείς πως ο,τι και να κάνει, είναι (έτσι απλά) εξωφρενικά αστείο. 9/10

Adventureland
Υποτιμημένο όσο δεν πάει, το Adventureland προχωράει το είδος της Αμερικάνικης κωμωδίας σε άλλες διαστάσεις. Τέρμα οι κλανιές και τα ρεψίματα. Οι έφηβοι εδώ δεν ανήκουν στην σιχαμένη πραγματικότητα του American Pie, αλλά ερωτεύονται, μεθούν και ονειρεύονται. Με τον σεναριογράφο-σκηνοθέτη (του Superbad) να μεταφέρει ευφυώς την δράση 20 χρόνια πιο πριν, όπου όλα ακόμα ήταν λιγάκι πιο αθώα. 9/10

Inglourious Basterds
Θέλει να μπεις ανοιχτόμυαλος στην αίθουσα για να μπορέσεις να "πιάσεις" το τελευταίο ανέκδοτο του Ταραντίνο. Και ίσως να έβαζα κάτι λιγότερο από δέκα στην βαθμολογία μου στο τέλος, αν η κορύφωση της ταινίας δεν λάμβανε χώρο σε μια κινηματογραφική αίθουσα, εκεί που τα πάντα μπορεί να συμβούν, καταργώντας με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο την (οποιαδήποτε) πραγματικότητα. Γι αυτό δεν βλέπουμε ταινίες άλλωστε; 10/10
2 σχόλια:
(παραθεση)εκεί που τα πάντα μπορεί να συμβούν, καταργώντας με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο την (οποιαδήποτε) πραγματικότητα. Γι αυτό δεν βλέπουμε ταινίες άλλωστε;]
Στα ελεγα καιρο τωρα οτι παμε σινεμα για να δουμε οτι καταργει την πραγματικοτητα , αλλα δεν με ακουγες.Ερχεσαι στα λογια μου τωρα
Τι είπα πάλι ο άτιμος, μ'εχει πιάσει μια ποιητική διάθεση σήμερα :P
Ποτέ δεν διαφώνησα πάντως.
Δημοσίευση σχολίου