Σήμερα θα γκρινιάξω. Όχι πως το θέλω και πολύ αλλά ρε γαμώτο αν έχεις παρακολουθήσει έντεκα χρόνια ένα συγκρότημα, νομίζω πως όταν βλέπεις κάτι αρνητικό, πρέπει να είσαι ο πρώτος που θα πρέπει να το επισημάνει.
Αυτό που με εντυπωσίαζε στις πιο παλιές συναυλίες των Διάφανων Κρίνων, ήταν ο τρόπος με τον οποίο παρουσίαζαν επί σκηνής τα φοβερά τραγούδια τους. Συνήθως οι εξάλεπτες συνθέσεις τους διασκευάζονταν εντυπωσιακά, σε χαοτικά δεκαπεντάλεπτα ή ακόμα και εικοσάλεπτα κομμάτια με άπειρα κιθαριστικά ξεσπάματα (Μπλέ Χειμώνα κανείς;), μπορεί οι ίδιοι να ήταν πάντα στατικοί πάνω στην σκηνή, όμως η μουσική που έβγαινε από τα ηχεία ήταν σχεδόν πάντα συγκλονιστική. Αυτό που παρατήρησα στην προ τριμήνου συναυλία τους, το πέρασα στο ντούκου και το δικαιολόγησα, λόγω της απουσίας του τραυματισμένου τότε μπασίστα τους Παντελή Ροδοστόγλου, χθες παρόλο που ο κινητήριος μουσικός μοχλός τους επέστρεψε, ξαναπρόσεξα πως τα Διάφανα Κρίνα ανέβηκαν πάνω στην σκηνή κάθισαν σχετικά λίγο και έπαιξαν όλα τα τραγούδια όπως ακριβώς ήταν στους δίσκους τους. Ούτε ξεσπάσματα, ούτε τίποτα.
Φυσικά και τα τραγούδια τους συνεχίζουν να διατηρούν την δυναμική τους. Ακόμα και αυτά του τελευταίου τους δίσκου, είναι εξωπραγματικά καλά, απλά όταν έχεις κακομάθει τόσα χρόνια να βγαίνεις συγκλονισμένος από μια συναυλία των κρίνων, σου φαίνεται άσχημα να βλέπεις μια από τις αγαπημένες σου μπάντες να παρουσιάζει ένα απλό Best of της καριέρας της και μετά να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια. Αλλά εδώ το κάναν οι U2 Και Oι Rolling Stones (ευτυχώς όχι οι Radiohead), στα Διάφανα Κρίνα θα κολλήσουμε τώρα.
2 σχόλια:
Μήπως βρισκόσουν σε λάθος χώρο;
Best of της καριέρας τους
Λάθος! Επικεντρώθηκαν στον πρόσφατο δίσκο τους (τον παρουσίασαν ολόκληρο), έδωσαν έμφαση στο "Ό,τι απόμεινε από την ευτυχία" και επέλεξαν και τραγούδια από την υπόλοιπη δισκογραφία τους.
κάθισαν σχετικά λίγο
2 1/2 ώρες ήταν λίγο (έστω και αν θέλαμε να τους απολαύσουμε παραπάνω)
έπαιξαν όλα τα τραγούδια όπως ακριβώς ήταν στους δίσκους τους
Διαφωνώ. Ζωντανά απέκτησαν άλλη δυναμική
Συνήθως οι εξάλεπτες συνθέσεις τους διασκευάζονταν εντυπωσιακά, σε χαοτικά δεκαπεντάλεπτα ή ακόμα και εικοσάλεπτα κομμάτια με άπειρα κιθαριστικά ξεσπάματα
Αυτό κυρίως συμβαίνει στα "Στιγμές", "Μπλε Χειμώνας",...
η μουσική που έβγαινε από τα ηχεία ήταν σχεδόν πάντα συγκλονιστική
Γεγονός! Η μουσική που ερχόταν από τα ηχεία ήταν συγκλονιστική.
Και τέλος, τι σχέση έχουν οι U2 και οι Borring stones με τα Διάφανα Κρίνα;
Α.Τους U2 και τους Rolling Stones τους έβαλα σαν χαρακτηριστικό παράδειγμα ροκ δεινοσαύρων που κάνουν πλέον συναυλίες απο αγγαρεία για να τα κονομάνε, μουσικά δεν έχουν καμμία σχέση. Θεωρώ πως τα κρίνα είναι καλύτερο συγκρότημα πάντως!
Β.Δεν είπα πως η συναυλία ήταν κακή, απλά ξέρω μετα βεβαιότητας πως μπορούν και πολύ καλύτερα.
Γ.Παλιά βγάζαν τρεισήμιση ώρες πρόγραμμα με 15 τραγούδια. Τώρα προκειμένου να παίξουν λίγα τραγούδια απο κάθε δίσκο σταμάτησαν να παίζουν μεγάλης διάρκειας κομμάτια, (όπως π.χ. ο Μπλε χειμώνας)που κατα την γνώμη μου είναι το δυνατό τους σημείο.
Δημοσίευση σχολίου