Όταν μετά από 40 λεπτά οι Misuse κατέβηκαν από την σκηνή, αναρωτήθηκα προς στιγμήν, τι παραπάνω θα είχαν να μας προσφέρουν οι Mogwai. Βλέπετε οι Έλληνες post-rockers τα έκαναν σχεδόν όλα. Και την μελωδία των συνθέσεων τους ανάδειξαν, και τα κιθαριστικά ξεσπάσματα τους ήταν ουκ ολίγα, και βασικότερο απ' όλα κατάφεραν να παρασύρουν και να καθηλώσουν το κοινό με την μουσική τους, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο για support συγκρότημα.
Μισή ώρα αργότερα, περίπου κατά τις 11 και μπροστά σε μια κατάμεστη αίθουσα εμφανίστηκαν επιτέλους στην σκηνή οι Σκωτσέζοι Mogwai στην δεύτερη εμφάνιση τους μπροστά στο Θεσσαλονικιώτικο κοινό (η πρώτη ήταν έξι χρόνια πριν, στο club του Μύλου). Εδώ θέλω να σημειώσω πως είναι πραγματικά εντυπωσιακό και ταυτόχρονα ενθαρρυντικό το γεγονός πως η αποθήκη του Μύλου μάζεψε πάνω από χίλια άτομα, παρ όλη την μηδαμινή διαφήμιση της συγκεκριμένης συναυλίας, και την εμφάνιση των, πιο αγαπητών στο Ελληνικό κοινό, Tindersticks μια μέρα πιο πριν.
Τώρα για την εμφάνιση των Mogwai, τι να πω; από το πρώτο δευτερόλεπτο του πρώτου τους κομματιού, οποιοσδήποτε ενδοιασμός εξαφανίστηκε αμέσως. Στα 110 λεπτά που ακολούθησαν όλοι οι παρευρισκόμενοι έγιναν μάρτυρες ενός (ηχητικού) μεγαλείου που σπάνια μπορεί κάποιος να βιώσει στην ζωή του. Ειλικρινά μου ήταν αδύνατο να συνειδητοποιήσω πως ένας τόσο μεγαλειώδης, ογκώδης και εντυπωσιακός ήχος μπορούσε να βγει από τα ηχεία του Μύλου. Ακόμα και στις σπάνιες πιο ήρεμες στιγμές τους, όπου οι μανιασμένες κιθάρες δεν είχαν το πάνω χέρι, η μουσική τους κατάφερνε να σου κόψει την ανάσα. Κορυφαίες στιγμές τους ήταν με ελάχιστη διαφορά τα συγκλονιστικά "Mogwai Fear Satan", "Friend of The Night", "Hunted By a Freak" ενώ με το "Batcat" όπου έκλεισαν την μαγική αυτή βραδιά, όλο το κοινό τους καταχειροκρότησε αναγνωρίζοντας τους σαν ένα από τα σημαντικότερα και επιδραστικότερα συγκροτήματα (ανεξαρτήτου μουσικής ταυτότητας) εκεί έξω!!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου