Monika - 06/11/08 - Mύλος Stage

Ένα απίστευτο hype ακολουθεί την Monika από την στιγμή που έβγαλε τον πρώτο της δίσκο, καθόλου άδικο κατά την ταπεινή μου γνώμη, πράγμα όμως σπάνιο για τα Ελληνικά δεδομένα.
Έτσι και χθες στο πρώτο της live με φουλ ορχήστρα σε συναυλιακό χώρο περίμενα πως θα έχει αρκετό κόσμο, αλλά σίγουρα δεν περίμενα να αντικρίσω αυτόν τον πανζουρλισμό!
Δέκα ήταν η ώρα έναρξης της συναυλίας και όταν έφτασα εκείνη ακριβώς την ώρα, οι πόρτες δέν είχαν ανοίξει ακόμη, ενώ απέξω ο κόσμος ήταν πάνω από χίλια άτομα!!! Όσοι δεν γνώριζαν για το πολύ μικρό μέγεθος του χώρου σίγουρα την πάτησαν και έμειναν χωρίς εισιτήριο. Να σημειώσω πως έχω παραβρεθεί στον συγκεκριμένο χώρο πάνω από 30 φορές και έχω δει όλα τα κορυφαία Ελληνικά συγκροτήματα (Τρύπες, Ξύλινα Σπαθιά, Διάφανα Κρίνα) και αρκετά ξένα (Μogwai, Godspeed You! Black Emperor κ.τ.λ.) Πρώτη φορά βλέπω μια συναυλία να είναι sold out, σύμφωνα μάλιστα μ' αυτά που μας είπε αργότερα η Monika έμειναν τελικά απ'έξω 600 άτομα!!!
Τα λάθη των διοργανωτών βέβαια ήταν πολλά και τραγικά, Πρώτον δέν φρόντισαν να βάλουν εισιτήρια στην προπώληση έτσι ώστε να έχουν μία ιδέα για το μέγεθος της προσέλευσης και να μεταφέρουν τη συναυλία στην διπλανή αποθήκη που χωράει τα διπλάσια άτομα. Και δεύτερον έβαλαν κουστουμαρισμένους πορτιέριδες που όχι μόνο καθυστερούσαν την είσοδο του κόσμου αλλά κάναν και face control!!! Αν είναι δυνατόν, από πότε αυτός ο θρυλικός χώρος έγινε Ελληνάδικο;
Εντύπωση μου έκανε και ο κόσμος που παραβρέθηκε εκεί. Δίπλα στις κλασσικές ροκ φάτσες έβλεπες και Λαϊκούς τύπους με τα πουκάμισα ξεκούμπωτα να συνοδεύουν γκόμενες με φορέματα, βαμμένες μέχρι αηδίας. Δεν το βρίσκω αρνητικό αυτό ίσα ίσα το αντίθετο, είναι θετικό που βλέπεις πως η ροκ μουσική δεν αποτελεί πλέον μία μίζερη πλευρά της Ελληνικής κουλτούρας. Το κακό έγκειται στο γεγονός πως όλοι αυτοί ΔΕΝ πάνε σε μία συναυλία για να ακούσουν καλή μουσική, αλλά για να συναναστραφούν κοινωνικά με τους ομοίους τους, να δείξουν στις γκόμενες τους πόσο κούλ είναι, και στο τέλος της βραδιάς να τις πηδήξουν! Άλλωστε η συνεχής βαβούρα που επικρατούσε στην αίθουσα ήταν αποτέλεσμα των ατελείωτων συζητήσεων αυτών των τύπων.
Για να περάσουμε επιτέλους στο ζουμί, η Monika βγήκε στην σκηνή γύρω στις έντεκα με την συνοδεία πλήρης ορχήστρας που αποτελούνταν από βιολί, βιολοντσέλο, ηλεκτρική κιθάρα, μπάσο, τύμπανα, ακορντεόν, πιάνο, τρομπέτα, και έπαιξε λίγο παραπάνω από μιάμιση ώρα, χρόνος αρκετά μεγάλος αν αναλογιστείς πως έχει μόνο έναν δίσκο στο ενεργητικό της.
Εμφανώς τρακαρισμένη και σοκαρισμένη από το μέγεθος του κοινού, έπαιξε όλο το Avatar μαζί με κάποιες διασκευές να μπαίνουν σαν σφήνα απο'δω κι απο'κει. Κορυφαίες στιγμές το "I'm Not Young In My Youth" όπου το ερμήνευσε απίστευτα συγκλονιστικά κάνοντας με να ανατριχιάσω, τα "Bloody Sth" και "Pretend" όπου κάθισε η ίδια και έπαιξε στο πιάνο, τα "Your Favorite" και "To No Avail" που τα είπε μόνη της πάνω στην σκηνή με μία κιθάρα. Και τέλος την μεγάλη της επιτυχία "Over The Hill", που την έπαιξε δύο φορές μάλιστα, με το κοινό κάτω να παραληρεί.
Κατά τη μία παρά τέταρτο, και μετά από ένα encore, μας καληνύχτισε ευχαριστώντας μας άπειρες φορές και ζητώντας μας συγνώμη που δεν έχει άλλα τραγούδια να μας παίξει δίνοντας μας όμως υπόσχεση πως σύντομα θα μας ξαναεπισκευτεί, αυτή τη φορά πιο έτοιμη και οργανωμένη. Κι αυτό ίσως ήταν και το μοναδικό αρνητικό αυτής της βραδιάς, το ότι η Monika δεν ήταν προετοιμασμένη για μια τόσο μεγάλη ανταπόκριση και δεν είχε διαμορφώσει κατάλληλα το setlist της ώστε να ανταποκρίνεται στα πλαίσια μιας "κανονικής" συναυλίας.
Μην είμαστε όμως και πλεονέκτες, πόσα παραπάνω μπορεί να περιμένει κανείς από μία φοιτήτρια μαθηματικών που στα 22 της αποφάσισε να ξεκινήσει μία μουσική περιπέτεια που κανείς δεν ξέρει πόσο μακριά θα την πάει. Προς το παρόν φαίνεται να μην υπάρχουν πουθενά σύνορα και το μέλλον να αναμένεται πιο φωτεινό από ποτέ. Μπράβο Μοnika!
Υ.Γ.1 Πλάκα είχαν οι μαλλιάδες δίπλα στους οποίους καθόμουν, όταν η Monika έπαιξε για δεύτερη φορά το "Over The Hill" άρχισαν να χορεύουν τσιφτετέλι, κοροϊδεύοντας μ' αυτό τον τρόπο όλους τους Λαϊκούς που ξαφνικά ζωντάνεψαν και παράτησαν την κουβεντούλα τους συμμετέχοντας για δεύτερη φορά ενεργά στα επί σκηνής δρώμενα(η πρώτη ήταν πάλι με το "Over The Hill")
Υ.Γ.2 Ατυχές (το λιγότερο) ήταν το ευχαριστώ της Μοnika προς τον Αντώνη Κανάκη. Ευτυχώς κανένας από το κοινό δεν χειροκρότησε. Αλλίμονο κυρία Μonika αν για λίγα λεπτά τηλεοπτικής παρουσίας που σας χάρισε ο συγκεκριμένος κύριος θεωρείτε πως αυτός ήταν η αιτία για την μεγάλη επιτυχία αυτής της βραδιάς. Να σημειωθεί πως ο Κανάκης με τον Σερβετά την ώρα που εκατοντάδες κόσμου στριμώχνονταν για να περάσουν με τα χίλια ζόρια μέσα, μπήκαν άνετοι και κυριλάτοι από την πίσω πόρτα. Και δέν θα είχε καμία σημασία αυτό αν οι εν λόγω κύριοι δεν το "παίζαν" παιδιά του λαού και υπερασπιστές του δικαίου. Αλλά βλέπετε σ' αυτή τη χώρα κράζουμε και κοροϊδεύουμε αυτά που εμείς οι ίδιοι διαρκώς κάνουμε.