Αερικό
Σβήνω απ’ την άμμο όλα τα χνάρια
Απόψε που σε κυνηγάνε
Ξέρεις δεν φταίνε τα λιοντάρια
Αν μείνουν νηστικά πεινάνε
Υποταγμένα σε κριτές
Υποκριτές και τους μοιραίους
Κήρυκες που από ουρανούς
Κι από άμβωνες ωραίους
Λένε πως σ’ έφερε ως εδώ
Μαύρο καράβι μέγα πάθος
όμως το ξέρουν κατά βάθος
Αερικό είσαι
Αερικό
Αερικό είσαι
Αερικό
Όσοι δεν θέλουν να θυμούνται
Πότε και που αντιστάθηκαν
Ποια τείχη γκρέμισες και βγήκαν
Ποιες φυλακές να μην φοβούνται
Τώρα σε θέλουνε σκυφτό
Τώρα σε θέλουν νικημένο
Ανήμπορο κι υποταγμένο
Για να ξεχνάν’ αυτό που ήταν
Θα ‘ρθει μια μέρα ένα παιδί
Τη μέρα που θα επιστρέψεις
Θα ‘ρθει αυτό πριν το γυρέψεις
Και θα σου πει
Αερικό είσαι
Αερικό
Αερικό είσαι
Αερικό
Δεν είμαι απο εδώ
Μ' αρέσει να βλέπω την άσπρη γραμμή
που αφήνουνε πίσω τα αμάξια όταν τρέχουν,
να φτάνω σε πόλεις που μόλις να έχουν
ανάψει τα φώτα και μια μουσική
να φωτίζει απαλά τις ψυχές των ανθρώπων,
και... μες στη ματιά τους να βλέπω νερό,
να ρωτάω πως λέγεται η πόλη
και όλοι να λένε δεν ξέρω,δεν είμαι από εδώ...
Μπροστά μας ουράνια τόξα και μέρη
που έχουν αφήσει τα πάντα κι εσύ
μου λες ότι θέλεις έστω για λίγο
να μείνεις ακίνητη μες στη σιωπή,
ουρλιάζουν τα τρένα την ώρα που ο αέρας
ξαπλώνει τα στάχυα σε κύματα φως,
κοιτάς μακριά στον ορίζοντα πέρα,
γυρνάς και μου λες: πάμε ήρθε ο καιρός...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου