Redbelt

Θα ξεκινήσω κάπως ανάποδα. Το Redbelt δεν είναι αριστούργημα, έχει καποια βασικά μειονεκτήματα που το εμποδίζουν να φτάσει ως εκεί, όπως τους σχετικά σχηματικούς δευτερεύοντες χαρακτήρες που απλά παρουσιάζονται ως κακοί ή καλοί ανάλογα με την παράταξη στην οποία ανήκουν ή τις ευκολίες που ακολουθεί συχνά πυκνά το, κατά τ'άλλα έξυπνο, σενάριο.
Το Redbelt όμως είναι και μία πάρα πολύ καλή ταινία και σίγουρα η καλύτερη του David Mamet που έχω δει. Δέν είναι μόνο η διάχυτη μελαγχολία που υπάρχει μονίμως στο βλέμμα του παραγνωρισμένου Chiwetel Ejiofor, όσο οι στροφές της υπόθεσης που δεν σε αφήνει να ξεκολλήσεις ούτε στιγμή από την οθόνη σου. Γιατί σε αντίθεση με άλλες ταινίες της εποχής της, το Redbelt παρουσιάζει έναν διαφορετικό ήρωα από αυτούς που έχουμε συνηθίσει, ένα ήρωα που δε διστάζει στον πιο κρίσιμο αγώνα του, να προδώσει όλα όσα ο ίδιος θεωρούσε σημαντικά, μόνο και μόνο για να δικαιωθεί.