In Bruges

Φανταστείτε, πως ένα βράδυ μαζεύονται ο Κουέντιν Ταραντίνο, οι αδελφοί Κοέν και ο Γκάι Ρίτσι, της προ Μαντόνα περιόδου, και αποφασίζουν να γυρίσουν μαζί μια ταινία. Είμαι σίγουρος πως αυτή η ταινία δεν θα διέφερε σχεδόν καθόλου από την Αποστολή στην Μπρίζ.
Βλέπετε το πρώτο μεγάλου μήκους φιλμ του Martin McDonagh έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις ταινίες των πιο πάνω κυρίων. Τους απίστευτους διαλόγους του Ταραντίνο, το κυνικό χιούμορ των Κοέν και το εξωφρενικό σύμπαν του Ρίτσι.
Πρωταγωνιστές, είναι δύο επαγγελματίες δολοφόνοι, οι οποίοι παίρνουν εντολή από το αφεντικό τους να πάνε για δύο βδομάδες στη Βελγική πόλη Μπριζ χωρίς όμως να τους δώσει περισσότερες λεπτομέρειές για το τι ακριβώς θα κάνουν εκεί. Το τι επακολουθεί καλύτερα να το δείτε μόνοι σας. Όσα πιο λίγα ξέρετε, τόσο το καλύτερο.
Ο Κόλιν Φάρελ αποδεικνύει πως του πηγαίνουν καλύτερα η κωμικοί ρόλοι, ενώ ο Ράλφ Φάινς είναι πραγματικά απολαυστικός στο ρόλο του μεγάλου αφεντικού. Αυτό όμως που κλέβει την παράσταση είναι το κανιβαλιστικό σενάριο που δεν διστάζει να χτυπάει κάτω από την ζώνη, προσβάλλοντας συνεχώς κάθε πιθανή μειονότητα και εθνότητα, ενώ δεν ξεχνάει που και που να σε σοκάρει (η σκηνή που αποκαλύπτεται το παρελθόν του Φάρελ είναι συγκλονιστική).
Προορισμένη ήδη να γίνει cult στους σκληροπυρηνικούς σινεφίλ, η ταινία μας συστήνει πάνω απ' όλα ένα μεγάλο σκηνοθέτη, που το μόνο που έχουμε να του ευχηθούμε είναι, πρώτον να μη βιαστεί να μετακομίσει στο Λος Άντζελες και δεύτερον να μην παντρευτεί ποτέ την Μαντόνα.